ARMUT EKMEĞİ (KÜKÜRT UNU) KITLIKLA GELEN LEZZET:

ARMUT EKMEĞİ (KÜKÜRT UNU)
KITLIKLA GELEN LEZZET:
Kıtlık zamanı ortaya çıkan tatlı ve nefis Türk ekmeği olan armut ekmeği Dedemli Köyünde asırlardır yapılmaktadır.
Anadolu'da yıllarca süren savaş zamanları,kuraklık,yokluk ve kıtlık dönemlerinde yiyeceklerin kısıtlı olduğu zamanlarda kırsal kesimlerimizde bulunan bu armudun meyvesini yiyerek besin elde etmeye çalışmışlar.
Dağlık bölgelerde yetişen “ahlat, boz armut vb.” gibi isimlerle de anılan yabani armut, özellikle kıtlık dönemlerinde yufka ekmek yapımında kullanılmış olup halen bu gelenek devam ettirilmektedir.
Anadolu'nun bir çok kesiminde kendi doğal ortamında yetişen bu ağacın meyveleri fiziki görünüm olarak normal armut şeklinde olup ancak boyut olarak fındık büyüklüğü kadardır.
Bu yabani armudun meyveleri güz aylarında olgunlaşır.
Meyve yaz mevsimi süresince yeşil ve tüylü,olgunlaştığında ise sarı-kahverengi tüysüz ve kısa sapı saplıdır.Tadı buruk meyve dokusu kumlu da olsa yenilebilir.
Rakımı yüksek yerlerde yetişen bu armut türü Eylül ayının sonlarına doğru olgunlaşan armutlar toplanır.
Tokmak diye tabir edilen ağaçtan yapma çekiç ile dövülerek ufalanır,armudun bu hale gelmiş durumuna artık kükürt denir.
Kükürt armutlar güneşli bir ortama serilerek kurumaya bırakılır.
Mümkün olduğunca kuruyan kükürt(dövülmüş armut parçacıkları) değirmende öğütülerek un haline getirilir.
Elde edilen bu una tuz atılamadan normal buğday unu gibi ekmek hamuru şeklinde yoğrulur ve yufka ekmek şekline getirilerek sac üzerinde pişirilir.
Pişirilen kükürt unu ekmekleri normal ekmeklere göre hafif kırmızı renge yakın ve kısmen de tatlıdır.Besin değeri çok yüksek ve oldukça şifalıdır.
Tazeliğini ve tatlı aromasını günlerce koruyabilen bu ekmeği uzun süren savaşlar döneminde orduların besleme ihtiyacını karşılamada önemli bir yer tuttuğu bilinir.